حديث رومانسي بين مني واحمد بيحبو بعض

منى واحمد واقفين فى عز الضهر على الكوبرى

منى : (برومانسيه) شايف النجوم ياحمد

احمد: نجوم ايه بس فى غز الضهردا انا الشمس حرقت افايا

منى : الله ياحمد بص السحابه اللى هناك دى اللى عليها العصافير

احمد: لا والله ياحبيبتى انا مش شايفها بس شايف دخان عربيات خنقنى

منى : يوووووووه ياحمد خليك رومانسى شويه

احمد: رومانسى ايه بس وانتى مخرجانى فى عز الضهر كده انا الشمس كلت وشى وقالت انا شبعت

منى : انت مش بتحبنى والا ايه


احمد: ياستى بحبك

منى : لاء انت كداب انت مش بتحبنى

احمد: يعنى اولع فى نفسى بجاز عشان
تصدقى انى بحبك

منى : (والدموع على خدها) لا ياحمد انت اتغيرت خالص

احمد: ياحبيبتى والله بحبك

منى : لاء ياحمد متصلحش اللى انت عملته

احمد: وهو انا كنت عملت ايه بس

منى : (تعيط) اهئ اهئ اهئ

احمد: بتعيطى ليه دلوقت

منى : احمد طلقنى ياحمد

احمد: هوا احنا لسه اتجوزنا عشان اطلئك

منى :يعنى كمان مش عايز تطلقنى

احمديشد فشعره) يادى الليله السودا انا ايه اللى خرجنى بس

منى : كمان خليتها ليله سودا .. يعنى انا اللى خرجتك غصب عنك

احمد: ياستى مش قصدى. بصى انا مش هرد عليكى عشان مانتخانئش

منى : للدرجادى قرفان منى

احمد: (وشه يحمر من الغيظ) يعنى انتى عايزه تتخانئى وخلاص

منى : يعنى انا نكاديه ياحمد

احمد: لاء ......انا

منى : انت بتاخدنى على اد عقلى

احمد: حقك عليا وادى راسك ابوسها

منى : ياسلام كده بكل بساطه

فجأه يقف احمد على سور الكوبرى ويرمى نفسه فى الميه

منى : تفتكر ياحمد انى كده هسامحك



هههههههههههههه